Buffers & Bumpers
Uw ultieme oplossing voor bescherming tegen impacts
Moderne productiemethoden, steeds hogere werksnelheden en toenemende eisen aan ergonomische werkomgevingen stellen hogere eisen aan bestaande buffersystemen.
Toepassingen:
- Bewegingsbeperking
- Energie-absorptie
- Elastische installatie
- Geluidsisolatie
Door de grote verscheidenheid van het Conductix-Wampfler Buffer en Bumper programma kunnen wij voor elke toepassing een oplossing bieden. Een groot standaardassortiment is de basis voor individuele oplossingen. Speciale uitvoeringen zijn altijd mogelijk op aanvraag.
Meer informatie over Buffers & Bumpers
FAQs
Veelgestelde vragen
Hoe wordt de hardheid van een buffer bepaald?
De hardheid van een rubberbuffer wordt gemeten in Shore A. Hoe lager het hardheidsindexgetal, bijv. 50 Shore A, hoe zachter de buffer. Voorbeelden van referentiewaarden voor Shore hardheid zijn: 40 Shore A (zacht – gummibeer), 60-70 Shore A (midden – autoband), 90 Shore A (hard – zachthout).
Vereenvoudigde hardheidsclassificatie van buffers:
40-50 Shore A = medium zachte buffer
70 Shore A = normale hardheid
80-90 Shore A = harde rubberen delen
De shore-hardheid wordt gespecificeerd met zeer hoge toleranties van ten minste +/-5 Shore A, wat overeenkomt met afwijkingen die tijdens de productie optreden. Lagere toleranties zijn slechts in beperkte mate mogelijk, waardoor strengere specificaties van buffers niet rendabel zijn.
In tegenstelling tot rubberen buffers krijgen cellulaire buffers geen hardheidsclassificatie. Vanwege hun celstructuur is een meting van de hardheid niet mogelijk. Om de karakteristieken te bepalen, wordt gebruik gemaakt van volumegewicht. Hoog celaantal/lage dichtheid = laag volumegewicht. Laag celaantal/hoge dichtheid = hoog volumegewicht.
Welke invloed heeft de omgevingstemperatuur op de kwaliteit van een buffer of bumper?
De vermelde waarde voor maximale energieabsorptie heeft betrekking op een gestandaardiseerde kamertemperatuur van +20 °C. Deze waarde neemt af bij stijgende temperaturen. Bij een enkele stuwkracht, bijv. 1 x per uur, hoeft hiermee alleen rekening te worden gehouden bij hogere temperaturen (> omgevingstemperatuur van 50 °C). Als de buffer echter herhaaldelijk met kortere tussenpozen wordt beïnvloed, moet hiermee rekening worden gehouden, evenals met het feit dat de buffer mogelijk niet genoeg tijd heeft om de thermische energie te verspreiden. Ook zal de buffer bezinken en niet op tijd zijn oorspronkelijke vorm aannemen. Dit verlaagt de mogelijke energieabsorptiewaarde voor de volgende stuwkracht. Als de energie-input en -afvoer niet in evenwicht zijn, wordt de buffer vernietigd. De resulterende warmte in combinatie met de drukkrachten zorgt ervoor dat de buffer zijn eigenschappen verliest en uiteindelijk zal kristalliseren.
Wat zijn de gevolgen als een buffer overgedimensioneerd is?
Om voldoende veiligheid te garanderen, worden buffers vaak groter besteld dan nodig. Wanneer een buffer echter wordt gecomprimeerd, bouwt hij een tegenkracht op die recht evenredig is met de buffergrootte. Hoe groter de buffer, hoe hoger de resetkracht en de bijbehorende vertraging. Daarom moeten buffers niet te groot worden gedimensioneerd, "voor de zekerheid". De maximaal toelaatbare vertragings- en eindkrachten op de constructie moeten in acht worden genomen.
Welke specificaties zijn nodig voor de bufferplanning?
De minimaal vereiste gegevens zijn: effectieve massa, snelheid, maximaal toelaatbare vertraging en informatie over randvoorwaarden/specifieke toepassing.
Hoe moeten buffers worden gerangschikt als ze naast elkaar worden geïnstalleerd?
Voor een dergelijke opstelling moet de afstand tussen de buitenste vlakken van de buffers ten minste 40% van de diameter van de buffers bedragen (bv. als de bufferdiameter 100 mm is, moet de afstand tussen de buffers 40 mm zijn). Bovendien moeten naast elkaar geplaatste buffers gelijktijdig worden aangeslagen.
Zijn er specifieke onderhouds- en reinigingsinstructies voor buffers?
Tijdens standaard bedrijfs- en omgevingsomstandigheden zijn rubberen en cellulaire buffers onderhoudsvrij, met een lange levensduur. We raden aan om regelmatig visuele controles uit te voeren op scheuren, verbrossing of andere beschadigingen. Als dergelijke beschadigingen worden gedetecteerd, moeten de buffers worden vervangen. Buffers moeten ten minste om de 5 jaar worden vervangen wanneer ze als veiligheidscomponent worden gebruikt. Buffers die schade of sporen van verwering vertonen, moeten onmiddellijk worden vervangen, indien nodig moeten maatregelen worden genomen om mogelijke gevaren af te wenden – raadpleeg onderhoudsinstructie WV0180-0170-E (PDF op www.conductix.de/en).
Wat zijn belangrijke aspecten tijdens het gebruik?
Er mogen geen permanente belastingen op de buffers worden uitgeoefend en daarom mogen ze niet worden gebruikt als draagpunten (in gecomprimeerde toestand) voor reparatie- of onderhoudswerkzaamheden. Alleen loodrecht (op de grondplaat) uitoefenen van kracht is toegestaan. Bovendien mogen buffers niet worden beklommen of blootgesteld aan andere extreme zijwaartse krachten.
